Edgar Broughton Band 1971

Tracks :

1. Evening Over Rooftops
2. The Birth
3. Piece Of My Own
4. Poppy + Don't Even Know Which Day It Is
5. House Of Turnabout
6. Madhatter
7. Getting Hard + What Is A Woman For?
8. Thinking Of You
9. For Doctor Spock Parts 1 & 2



''Τα κλασικά συγκροτήματα κυκλοφορούν και κλασικούς δίσκους αλλά οι κλασικοί δίσκοι δεν προέρχονται πάντα από κλασικά συγκροτήματα. Κάπως έτσι μία μπάντα πολιτικοποιημένων «χίπηδων» με εξαιρετικές, για να μην τους αδικήσουμε, μέχρι τότε προσπάθειες και εκλεκτό μέλος του βρετανικού underground καταφέρνει να δημιουργήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους της εποχής του.

Επίσημα τιτλούμενο με το όνομα του συγκροτήματος, έμεινε γνωστό και ως "The Meat Album", εξαιτίας του καταπληκτικού εξωφύλλου της Hipgnosis. Σε αυτό απεικονίζεται μία σειρά από «σφάγια», στοιβαγμένα σε ένα ψυγείο, με ένα γυμνό ανθρώπινο σώμα να παρεμβάλλεται. Συμβολισμός; Ειρωνεία; Κοινωνική καταγγελία; Οπτικό παιχνίδι; Τέχνη αδιαμφισβήτητα.

Αντίστοιχης και ανώτερης ποιότητας είναι το μουσικό περιεχόμενο του album. Ξεκινώντας ως blues συγκρότημα, ακολουθώντας τη μόδα της ψυχεδέλειας και τελικά κερδίζοντας τον τίτλο του progressive rock σχήματος, καταλήγουν να μην παίζουν τίποτα από όλα αυτά. Τουλάχιστον όχι όπως το ξέραμε μέχρι τότε. Η παρέα των αδερφών Edgar και Steve Broughton σε φωνή/κιθάρα και κρουστά αντίστοιχα, μαζί με τον Arthur Grant στο μπάσο και τον Victor Unitt στην άλλη κιθάρα και ενίοτε τα πλήκτρα, βρήκε στέγη στην καλύτερη ίσως εταιρία που μπορούσε να τους φιλοξενήσει την εποχή εκείνη, τη γνωστή για την προτίμηση της σε ιδιαίτερα συγκροτήματα, Harvest. Ως συνέπεια αυτού, και οι ηχογραφήσεις του "Edgar Broughton Band" έγιναν στα περίφημα Abbey Road Studios.

Ακόμα και μετά από αμέτρητες ακροάσεις δε μπορεί να μη λεχθεί ότι το ανατριχιαστικό "Evening Over Rooftops" ξεχωρίζει. Αν και σχετικά αργό τραγούδι, επιλέχθηκε να ανοίξει το δίσκο και μέχρι τώρα παραμένει το πιο αναγνωρίσιμο αριστούργημά τους. Χαρακτηριστικά του είναι οι ποιητικοί στίχοι (χαρακτηριστικό του συγκροτήματος γενικότερα), που θα μπορούσαν να στέκουν και αυτοτελώς ως μοναδική δημιουργία, καθώς και η ιδιοφυής ενορχήστρωση εγχόρδων του David Bedford. Ο τελευταίος, συνεργάτης τότε του Kevin Ayers, μάλλον ήταν και αυτός που έφερε το μέλος του συγκροτήματος του Ayers, τον 18χρονο και χωρίς solo κυκλοφορία ακόμα Mike Oldfield να συμμετάσχει παίζοντας μαντολίνο στο "Thinking Of You". Το συγκεκριμένο τραγούδι στηρίζεται ουσιαστικά στο όργανο αυτό και την ακουστική κιθάρα που δημιουργούν μία μεσαιωνική folk ατμόσφαιρα. Η κορυφαία τριάδα του δίσκου συμπληρώνεται με το "House Of Turnabout". Κτίζεται πάνω στον στακάτο ρυθμό των κρουστών, τα εμπνευσμένα φωνητικά που συνδυάζουν τσαμπουκά και παιδική μελωδία και την φαζαριστή κιθάρα με τα «περίεργα» solo.

Τα υπόλοιπα έξι τραγούδια του άλμπουμ (ορισμένα χωρισμένα σε δύο μέρη με ελάχιστη σχέση μεταξύ τους) ολοκληρώνουν το χαρακτηρισμό «αριστούργημα», αν και μισό σκαλί πιο κάτω από τα προαναφερθέντα. Κανείς όμως δε θα μπορούσε να αντισταθεί στην εφιαλτική ατμόσφαιρα του "The Birth", που βασίζεται στο "Μωρό Της Ρόζμαρυ" και συνεπικουρείται από τα αντιστοίχως δυσοίωνα φωνητικά του Edgar και την blues φυσαμρόνικα του Unitt. Ούτε από την άλλη μπορείς εύκολα να ξεκολλήσεις από το μυαλό σου τις απλές αλλά μεταδοτικές μελωδίες του "Madhatter" (που δε θα ήταν εκτός θέσης και σε κάποιον δίσκο του Syd Barrett), του country folk a la Edgar Broughton Band "Piece Of My Own" ή του "Poppy". Τα "Don't Even Know Which Day It Is", "Getting Hard / What Is A Woman For?" και "For Dr. Spock (Parts 1 & 2)" είναι ίσως τα πιο κοντινά στον μέχρι τότε χαρακτήρα της μπάντας, με το ψυχεδελικό blues στοιχείο να κυριαρχεί.''


το κείμενο τις κριτικής του Δίσκου είναι απο τον Κώστα Σακκαλή και το rocking.gr



Ας ακούσουμε και κάποια κομμάτια απ το δίσκο τώρα



Evening Over Rooftops


The air was thick like honey
Looking from the room
The room had open windows
To let the springtime through
Evening stood by watching
At the side of summer's promise
The flowers in her garden
Were the envy of her friends

How far are we from dying
Is it nearly at an end
How far are we from dying
Is it nearly at an end

The smoke hung on the skyline
The city fell in silence
The sunset ripe and mellow
Was the light to write some thoughts by
Her children watched for father
From their window in the wall
Said a prayer for Grandpapa
And maybe many more


Somewhere in the distance
On a road so far away
I heard the sound of life
Though the people left for home

Three birds flew off a building
Standing proud against the sky
Many more flew with them
Spiraled upward like laughter
Faster harder
They rose up in a column
Hundreds upon hundreds
And twice that many wingspeed

Four miles across
Stretched a million miles high
The living pulsing column
In the lady of the sky
Feathers thrashed together
Locked in that huge one
I knew no-one could see it
And now that it was gone

I rubbed my eyes and tried to find
A reason for the flight
Exodus escape or was it just for me to see
Like the mating of the earth and air
Like water is to flowers
The envy of her friends
How far are we from dying
Is it nearly at an end .

How far are we from dying
Is it nearly at an end
How far are we from dying
Is it nearly at an end .




The Birth

She lay in the dust began to die
Wondering how long it would take her
The scorpion drooled winked his eye
Wondered if he could make her
The pain was right twice as nice
She realised she was in labour
Life was a fight with men and mice
Mind how you talk to your neighbours

She cried in the heat shaking her meat
Sure she needed no friend
As much as this was beginning
It would sure make a beautiful end
The sand blew up in confusion
Salt running out of her pores
That being borne inside her
Was near to the end of its course

Her tits thrust up to Heaven
Her back was arched like a bow
The heat in the mother lay quiet
It was a long way to come just to go
Her body lay limp in the desert
Soaked with the love she gave
Her shadow will lie there forever
Reminding us all of that day

The scorpion wandered all over her body
Vultures stood still in the sky
If this was the end of beginning
Who was born and did anyone die
How those birds searched for her offspring
Craving to beat off her pride
So futile was all of their searching
Nothing that lived had ..... such eyes







House of Turnabout

Sell me more cried the lady
Her wares all hanging down
I’m not a landlord or a tenant
In the house of turnabout
My pride is flat my body fat
My part played on this floor
Pay for me to play
And hang your tears next to mine

One with hope might move in here
Their shadows still intact
To try to find the way we’re meant
And not prepared to act
Geraldine was in the club
His face was torn in two
Now he could play with confidence
Again for me and you

Sell me more said the customer
His heroes falling down
Is it I that made you prisoner
In the house of turnabout
She wept I am at fault she said
It’s me that brought you here
Where the Madame’s at the peephole
And the bed is full of fear

I’ll not keep you in a void
Impossible to fill
Look upon the guest list
And the men that helped me kill
The vestiges of sanity
The bloom that was my pride
And you’re nearly like a brother
As you lie here by my side
Geraldine is beautiful
The smile plays on his face
And I swear if it could happen
I’d be thankful in his place
And I swear if it could happen
I’d be thankful in his place